Category: तुलसीदास
हे हरि! कवन जतन भ्रम भागै। देखत, सुनत, बिचारत यह मन, निज सुभाउ नहिं त्यागै॥१॥ भक्ति, ज्ञान वैराग्य सकल साधन यहि लागि उपाई। कोउ भल कहौ देउ कछु कोउ …
हरि को ललित बदन निहारु! निपटही डाँटति निठुर ज्यों लकुट करतें डारु॥ मंजु अंजन सहित जल-कन चुक्त लोचन-चारु। स्याम सारस मग मनो ससि स्त्रवत सुधा-सिंगारु॥ सुभग उर,दधि बुंद सुंदर …
हरि! तुम बहुत अनुग्रह किन्हों। साधन-नाम बिबुध दुरलभ तनु, मोहि कृपा करि दीन्हों॥१॥ कोटिहुँ मुख कहि जात न प्रभुके, एक एक उपकार। तदपि नाथ कछु और माँगिहौं, दीजै परम …
श्री गुरू चरण सरोज रज, निज मन मुकुरु सुधारि, बरनउं रघुबर बिमल जसु, जो दायकु फल चारि ॥1॥ बुद्धिहीन तनु जानिके, सुमिरौं पवन कुमार, बल बुद्धि विद्या देहु मोहि, …
सुन मन मूढ सिखावन मेरो। हरिपद विमुख लह्यो न काहू सुख,सठ समुझ सबेरो॥ बिछुरे ससि रबि मन नैननि तें,पावत दुख बहुतेरो। भ्रमर स्यमित निसि दिवस गगन मँह,तहँ रिपु राहु …
सखि नीके कै निरखि कोऊ सुठि सुंदर बटोही। मधुर मूरति मदनमोहन जोहन जोग, बदन सोभासदन देखिहौं मोही॥१॥ साँवरे गोरे किसोर, सुर-मुनि-चित्त-चोर उभय-अंतर एक नारि सोही। मनहुँ बारिद-बिधु बीच ललित …
सखि! रघुनाथ-रूप निहारु। सरद-बिधु रबि-सुवन मनसिज-मानभंजनिहारु॥ स्याम सुभग सरीर जनु मन-काम पूरनिहारु। चारु चंदन मनहुँ मरकत सिखर लसत निहारु॥ रुचिर उर उपबीत राजत, पदिक गजमनिहारु। मनहुँ सुरधनु नखत गन …
श्री रामचँद्र कृपालु भजु मन हरण भवभय दारुणम्। नवकंज-लोचन, कंज-मुख, कर कंज, पद कंजारुणम्।। कंदर्प अगणित अमित छबि, नवनील-नीरद सुंदरम्। पट पीत मानहु तड़ित रुचि शुचि नौमि जनक-सुतानरम्।। भजु …
लाभ कहा मानुष-तनु पाये। काय-बचन-मन सपनेहु कबहुँक घटत न काज पराये॥१॥ जो सुख सुरपुर नरक गेह बन आवत बिनहि बुलाये। तेहि सुख कहँ बहु जतन करत मन समुझत नहिं …
लाज न आवत दास कहावत। सो आचरन-बिसारि सोच तजि जो हरि तुम कहँ भावत॥१॥ सकल संग तजि भजत जाहि मुनि, जप तप जाग बनावत। मो सम मंद महाखल पाँवर, …
आदि सारदा गनपति गौरि मनाइय हो। रामलला कर नहछू गाइ सुनाइय हो।। जेहि गाये सिधि होय परम निधि पाइय हो। कोटि जनम कर पातक दूरि सो जाइय हो ।।१।। …
राम राम रटु, राम राम रटु, राम राम जपु जीहा। राम-नाम-नवनेह-मेहको, मन! हठि होहि पपीहा॥१॥ सब साधन-फल कूप सरित सर, सागर-सलिल निरासा। राम-नाम-रति-स्वाति सुधा सुभ-सीकर प्रेम-पियासा॥२॥ गरजि तरजि पाषान …
राम-पद-पदुम पराग परी। ऋषि तिय तुरत त्यागि पाहन-तनु छबिमय देह धरी॥१॥ प्रबल पाप पति-साप दुसह दव दारुन जरनि जरी। कृपा-सुधा सिंचि बिबुध बेलि ज्यों फिरि सुख-फरनि फरी॥२॥ निगम अगम …
राघौ गीध गोद करि लीन्हौ। नयन सरोज सनेह सलिल सुचि मनहुँ अरघ जल दीन्हौं॥ सुनहु लखन! खगपतिहि मिले बन मैं पितु-मरन न जान्यौ। सहि न सक्यो सो कठिन बिधाता …
रघुपति! भक्ति करत कठिनाई। कहत सुगम करनी अपार, जानै सोई जेहि बनि आई॥ जो जेहिं कला कुसलता कहँ, सोई सुलभ सदा सुखकारी॥ सफरी सनमुख जल प्रवाह, सुरसरी बहै गज …
यों मन कबहूँ तुमहिं न लाग्यो। ज्यों छल छाँड़ि सुभाव निरंतर रहत बिषय अनुराग्यो॥१॥ ज्यों चितई परनारि, सुने पातक-प्रपंच घर-घरके। त्यों न साधु, सुरसरि-तरंग-निर्मल गुनगुन रघुबरके॥२॥ ज्यों नासा सुगंध-रस-बस, …
यह बिनती रहुबीर गुसाईं। और आस बिस्वास भरोसो, हरौ जीव-जड़ताई॥१॥ चहौं न सुगति, सुमति-संपति कछु रिधि सिधि बिपुल बड़ाई। हेतु-रहित अनुराग रामपद, बढ़ अनुदिन अधिकाई॥२॥ कुटिल करम लै जाइ …
मैं हरि, पतित पावन सुने। मैं पतित, तुम पतित-पावन, दोउ बानक बने॥ ब्याध गनिक अगज अजामिल, साखि निगमनि भने। और अधम अनेक तारे, जात कापै गने॥ जानि नाम अजानि …
मैं केहि कहौ बिपति अति भारी। श्रीरघुबीर धीर हितकारी॥ मम ह्रदय भवन प्रभु तोरा। तहँ बसे आइ बहु चोरा॥ अति कठिन करहिं बर जोरा। मानहिं नहिं बिनय निहोरा॥ तम, …
मैं एक, अमित बटपारा। कोउ सुनै न मोर पुकारा॥ भागेहु नहिं नाथ! उबारा। रघुनायक करहु सँभारा॥ कह तुलसिदास सुनु रामा। लूटहिं तसकर तव धामा॥ चिंता यह मोहिं अपारा। अपजस …
मेरो मन हरिजू! हठ न तजै। निसिदिन नाथ देउँ सिख बहु बिधि, करत सुभाउ निजै॥१॥ ज्यों जुबती अनुभवति प्रसव अति दारुन दुख उपजै। ह्वै अनुकूल बिसारि सूल सठ, पुनि …
मेरे रावरिये गति रघुपति है बलि जाउँ। निलज नीच निर्गुन निर्धन कहँ जग दूसरो न ठाकुन ठाउँ॥१॥ हैं घर-घर बहु भरे सुसाहिब, सूझत सबनि आपनो दाउँ। बानर-बंधु बिभीषन हित …
माधवजू मोसम मंद न कोऊ। जद्यपि मीन पतंग हीनमति, मोहि नहिं पूजैं ओऊ॥१॥ रुचिर रूप-आहार-बस्य उन्ह, पावक लोह न जान्यो। देखत बिपति बिषय न तजत हौं ताते अधिक अयान्यो॥२॥ …
माधव, मोह-पास क्यों छूटै। बाहर कोट उपाय करिय अभ्यंतर ग्रन्थि न छूटै॥१॥ घृतपूरन कराह अंतरगत ससि प्रतिबिम्ब दिखावै। ईंधन अनल लगाय कल्पसत औंटत नास न पावै व२॥ तरु-कोटर मँह …
माधव! मो समान जग माहीं। सब बिधि हीन मलीन दीन अति बिषय कोउ नाहीं॥१॥ तुम सम हेतु रहित, कृपालु, आरतहित ईसहि त्यागी। मैं दुखसोक बिकल, कृपालु केहि कारन दया …